Refia Doevendans

Schaamteloos schuttinggluren starend naar de waterkant in de lens een klein strand de zeehond ziet niks interessants

Bijna schemer zwermen muggen tere vleugels als kanten tutu’s een opgewekte wolkendans De zwaluwen in zwart galakostuum zijn er vol van

Kleine snottebel Wiebelteentjes Op blote voetjes Springend in een modderplas Schatergelach Dan in je hand een doodgewone grijze steen In jouw ogen schitterend als een fonkelende diamant Even mag ik de schat aanschouwen Het maakt mij deelgenoot van een onverwacht geluksmoment ik zie de kostbaarheid in de verweerde steen die ons samen doet verblijden

Vanwaar die haast Van hot naar her Opgejaagd door zorgen Verplichtingen hier en daar Voordat je het weet Val je dood op het pad En besef je dat als je het rustiger had aangedaan en overal had genoten Het einde van je leven veel verder ligt dan halverwege

Het Kikkerkwaakkoortje, een besloten herengezelschap met amoureuze bedoelingen, doet de schemernachtsuitvoering in een nietszeggende greppel, eerder een simpel modderpoeltje, omzoomd door deftig struisgras en zachtroze klaverbloemen, en hier en daar een zompig paddenstoeltje. Het liefdeslied, een luidruchtig gekwaakt repertoire, bekoort het vrouwelijke geslacht, van verre trekken zij naar het gebeuren, gelokt door hitsige heren, opgewacht,

Welkom achterom Klompen uit Op sokken aan de thee Die is nog te heet Rustig aan We hebben ruim de tijd

Een rij wapperende onderbroeken smetteloos spierwit gebleekt Starre houten knijpers dempen hun uitbundigheid Een kanten rode bh gewikkeld om de lijn Doet niet mee aan de vrolijkheid Zij droomt alleen van vrij zijn

Met een lege maag rommelt het Groningse land Zo nu en dan beeft de grond ervan Huizen gaan kapot, dat maakt de mensen bang Zij kijken naar de politiek maar die doet er niks an