Kind van Zamość

Het Poolse land wordt in ’42 rücksichtslos gegermaniseerd. Czeslawa, een Katholiek meisje, wordt van haar geboortegrond gedeporteerd naar een doorvoerkamp nabij Himmlerstad, want Hitler’s Arische burgers zoeken levensruimte, Oost-Polen is voor hun ontvolkt, zij betrekken daar de huizen.

Gehaat in nazi-land, kan je als Romms Katholiek niet trouw zijn aan kerk én Volk en Vaderland. Jezus willen Hitler’s volgelingen niet, hij is in hun ogen geen Zoon van God maar een Semiet.

Infiltranten luisteren mee, het is het Duitse Nazi Dogma dat regeert en zoals je weet, ’n verrader slaapt niet; er wordt gearresteerd en geselecteerd, een Pool kan werken in het Duitse Heimatland, echter een dogmatisch Katholiek mag sterven in een vernietigingskamp.

Onder Nazi-SS regiem wordt haar mooie haar bij aankomst in Auschwitz afgeschoren; arme ziel hoeft er toch niet iemand mee te bekoren, daarna krijgt zij een witte jas met blauwe strepen aangemeten. Op haar borst een rode driehoek naast haar nummer 26947 die tevens met blauwe inkt op haar linker onderarm wordt geschreven.

Zij spreekt Pools, een verboden taal, zij kan geen Herren-Duits van het duizendjarige rijk verstaan, maakt daardoor de Kapo kwaad.

‘Befehl ist befehl’ en als je dat niet snel ‘Versteht’ zal je creperen, de Kapo slaat met al haar kracht op Czeslawa’s gelaat.

Tranen van pijn worden snel weggeveegd maar de angst blijft door de gevoelige plaat voor eeuwig in haar ogen staan.

Na drie maanden in Auschwitz is ze overleden maar de drieluik gemaakt door een gevangen fotograaf heeft voorkomen dat ze voorgoed in de tijd is verdwenen.

Laat ons haar herdenken, Czeslawa, kind van Zamość

15 augustus 1928 (Wólka Zlojecka) – 12 maart 1943 (Auschwitz Birkenau)
(https://auschwitz.net/czeslawa-kwoka/)