Ivoren toren

Ontstijg de kakofonie der dagelijkse sleur, durf een eerste stap te nemen en open de deur naar zelfkennis

Betreed de toren der intellectuele alwetendheid om al lezend in te zien dat schijn bedriegt en niets is wat het lijkt

Verdiepen doet groeien, opeengestapelde boeken vormen treden, hemelhoog gaat de rede

De woordelijke zinnelijkheid ontluikt tot een opbloeiende melodieuze eenheid, steeds meer wil je weten

Nader de top voorbij de klinkende klok, open de toegang naar de wereld van het oneindige verhaal

Een briesend windvaan, Vertrouwen is zijn naam, rukt los uit krakend bestaan, hij heeft lang op je gewacht, staat te trappelen om te gaan

Als je durft en niets meer vreest, bestijg het beslagen koperrood, het dier weet reeds de weg, de dolle rit begint naar je innerlijk bestaan

Oostwaarts gaat de reis in wilde galop, het onmetelijke onbekende zul je betreden om te ontdekken dat je jezelf niet meer door beperkingen laat ketenen