Overwaaien

Op een fundament dat niet meer draagt rest slechts de nagalm van wat eens was.

Een ongekende windkracht stormt verwoestend over het land, de opbouw, viel daardoor dramatisch uit verband.

Zinloze losse woorden, waaien als verminkte holle frasen richtingloos uiteen. 

Op zompig bouwland slaat hier en daar een knetterharde literaire regen meedogenloos neer.

Opgevangen in een letterbak is het wachten op herstel, maar zo zinvol als het eerder was, wordt het niet nog een keer.