Sinds dat de nachtmerrie briesend is binnen gestampt, ontsnapt uit het illustere mediacircus, is het land in rep en roer.
Vele horecatafeltjes sneuvelen onder de hoeven van het boze paard; niemand weet hoe het beest bedaard.
‘Schiet een gemodificeerde spuit in haar bil, dan gaat ze onderuit’, zegt de jonge clown met het hoogste woord terwijl hij zich snel verstopt achter een steriel mondkapje.
Een gepensioneerde boer, laat zich door de heisa niet overrompelen. ‘Een paard wil graag een lekker hapje’ zegt hij bedaard, overstemd door politieke discussies en stiekem onderons gepraat.
Hij opent de deuren van zijn schuur die bulkt van vers gemaaid hooi; ook voor de merrie gaat de liefde door de maag: zij verdwijnt met een kalm drafje van de straat.
Nu eens kijken of het iemand opvalt dat zij nu niet meer als een dolle rondwaart.