2021

Had ik je al verteld over de jonge eik? Die had geen vertrouwen in zichzelf; het belemmerde zijn persoonlijke ontplooiing en zonder wat van zijn jonge leven te maken vergroeide hij al spoedig tot een treurwilg.  Een stoet met pelgrims kwam langs de bast gekropen en de boom die niets anders te doen had dan […]

Een loot die zo graag naar de hemel reikte, onvolwassen al veroordeeld tot de beklaagdenbank, haar dromen door harteloze eisers afgestraft, onverbloemd tot een meter is wat haar wacht. Betoogd zal er worden tot twee meter hoog op eigen grond, met recht van larikshout verkleurd tot antraciet of wordt het toch bijeengebonden waterriet? Wie was het die

Meneer Pad, dirigent van het kikkerkwaakkoor en helemaal hersteld van een langdurig ziekbed houdt overleg met mevrouw Akkerslak; een fervent nudiste, feministe, links georiënteerd en bovenal niet helemaal zijn slag. Hij is nog uit oud hout gesneden; degelijk en traditiegetrouw; ieder kent zijn rol en niets gebeurt onverwachts. De uitvoering van het kikkerkwaakkoor gaat dit

De oranje plastic mijnwerkerslamp, altijd nog te gebruiken voor een feestje, is zijn nieuwe aanwinst. Bergschoenen en een korte broek, een canvas imitatie Kik model; Joop gaat als avonturier op expeditie in de diepe krochten van Winschoten stad. Hij loopt gebukt voor mij uit, de smalle tunnel ruikt naar dichtgeslagen keileem die ik eerder interpreteer

Houten piratenschip gestrand, het kraaiennest biedt uitzicht op het kinderparadijs. Ouders verkleumd aan de warme koffie met appeltaart en anders een versgebakken kroket.   Kinderen bakken taartjes in de zandbak, beklimmen met laarsjes een enorme berg en glijden naar beneden; de regen zorgt voor extra waterpret.  Een konijn, een zwart exemplaar, huppelt vrolijk de speeltuin in

Sommigen zijn poedelnaakt, anderen zwerven met een rugzakwoning rond.  Binnen mijn perken zijn zij een plaag; eten van mijn bloemen hun buikjes lekker vol.  Biervallen voor de slakken zou hen dronken naar de slakkenhemel brengen,  blauwe korrels voeren zouden hen vervelende buikpijn bezorgen.  Dat ecologisch doden heb ik toch niet als dierenvriend voor ogen.  Ik

Voor ik op de deurbel druk doet hij al open. Heeft hij daar sinds ons telefoongesprek ijsberend heen en weer gelopen?  Zijn nieuwe huis in hartje Winschoten, een statig model met art-deco trekken is hij lukraak aan het strippen; oude vergeelde lamellen heeft Joop al in een grote ‘O’ met een tie-wrap bijeengebonden, een natuurkurken

Thijssen, een berucht oud-communist en genadeloos afgevaardigde van het comité der tuininspectie, houdt een aantal bijennesten op het volkstuincomplex waar ik mijn jonge jaren heb doorgebracht. Bij allen blijf ik ver uit de buurt tot ik opgroei, mijn bezwaren tegen de zoemers overboord zet en een imkercursus ga volgen die terstond mijn wereldbeeld veranderd.   Thijssen