gedichten

Donars helle slagen verlichten nachtelijke hemel zijn krakende bokkenkar zorgt voor ferme donderslagen Dorre aarde stelt zich dankbaar open Met gebarsten lippen dorstig drinkend De maan komt nieuwsgierig kijken Schuift ravenzwarte wolken opzij Haar koele blik kalmeert Voorbij trekt het onrustige onweer Wij kunnen weer rustig verder slapen

Eenzame wandeling over het smalle pad omringd door een verlaten wereld van donkere modder, dolle wind en somber wuivend riet Een pelgrimage naar het einde van de wereld, te voet, want anders kom je er niet Doodlopende weg naar hemelse weidsheid Leidt tot een laatste opgang in totale eenzaamheid Nog een deur te nemen tot

Ingewikkelde chocolade Uitgehold traditioneel Van echte chocolade imitatie Elk jaar weer de keuze maken; pak ik een paashaas met een roze of een blauwe strik?

in winterkou verzonken ontwaakt door zonnestralen warmte tintelingen kriebelen speels het oude wervelhout opgewekt sap aarzelend druppelend maar al snel stromend als een ruige beek wilg begint te zingen van uitbundigheid botten de katjes uit zachte pluisjes lijken te zoemen of zijn het de bijtjes?

Lui steek ik mijn arm uit tussen mijn vingers schijnt het zonlicht Stofdeeltjes dwarrelen wild als goudkleurige glitters in de stralen Het belooft een mooie dag te worden

Rauwe waarheid Ongepolijst Zonder opsmuk Geeft pure smaak Soms even wennen Of moeilijk te verteren Maar wat er werkelijk toe doet Is dat het met liefde is gemaakt

Zoekend in verstoft verleden tussen smoezelige dossiers en oude filmbeelden zoek ik naar dat ene wat ik toch echt niet vergeten mag Jammer genoeg kan ik mij niet herinneren wat dat nou ook al weer was

Het weer is niet te genietenVerwilderde windvlagen wisselenemotionele regenbuien afVelen blijven in de luwteOok het speenkruid, een vrolijke voorjaarsbloeierin wat zon toont zij graag haar uitbundigheidhoudt haar gele bloemen stevig ingeklaptwachtend op beter tijden 

Tussen pluizende lisdodden en reeds lang verwaaide rietkragen Staat een roerloze blauwe reiger eenzaam en alleen Zijn grote poten stevig geplant op een bemoste aanlegsteiger Slechts de wind beroert dit braakliggende niemandsland voor heel even