Groenmarkt Winschoten 2024 – doop van de Maya Wildevuur roos
Meer over de Groenmarkt in Winschoten
Groenmarkt Winschoten 2024 – doop van de Maya Wildevuur roos Meer lezen »
Meer over de Groenmarkt in Winschoten
Groenmarkt Winschoten 2024 – doop van de Maya Wildevuur roos Meer lezen »
Hard, mooi, rauw De Carel Coenraadpolder, waar de horizon eindeloos reikt, een plek van groei, een plek van vergankelijkheid, een verhaal dat telkens wordt verteld. Minimalisme op een plat stuk bedacht land, overweldigend; het is de leegte die je keihard overvalt, het leven is hier overzichtelijk en geplant. Water en aarde, in een eeuwige dans
100 jaar Carel Coenraadpolder Meer lezen »
Zo kwetsbaar, vrije woorden, groei en ontplooiing, recht om te zijn. Is vrijheid waarvoor zo is gevochten nog steeds levend en krachtig? Nieuwe dreigingen werpen schaduwen, verstoren de dromen van hen die rusten. Was hun strijd dan toch voor niets? Dodenherdenking, meer dan stilte, een oproep tot beschermen van vrijheid, fragiel en felbegeerd. Als hoeders
dodenherdenking 4 mei 2024 Meer lezen »
staan nuchter en standvastig, hebben vaker stormen doorstaan. Het is de aard van deze gemeenschap, met schouder aan schouder er tegen aan. Er is echter zorg over de huizen van de huurders: worden de woningen verbeterd of gaan ze plat? Een thuis, waar geluk eenvoudig is, een plek waar iedereen elkaar kent. Er is een
Alleen verliep zijn levenspad langs muren van een besloten tuin. Een merel zong een melodie die hem ergens aan deed herinneren, verlokte hem af te wijken van dagelijkse beslommeringen. Met de sleutel van zijn hart, hij wist niet eerder dat hij die bij zich had, betrad hij het verborgene gevuld met geur van zoete zaligheid.
Rozenfestival Winschoten 2023 ging helaas niet door Meer lezen »
Op woensdag 23 november 2022 heeft de huidige stadsdichter Richard Nobbe officieel afscheid genomen van- en is de nieuwe stadsdichter Refia Doevendans officieel voorgesteld tijdens de raadsvergadering van de gemeenteraad van de gemeente Oldambt. Voorbij de klinkerhuisjes van de Rozenstad, begint het levend schilderij; zuiver hemelsblauw verloopt naar zachtgroen, verkleurt daarna naar okergeel en vroeger
Terwijl het omringende weidse land een zomer lang met zweet werd bevloeid, het rode graan opbloeide, daarna in rechte golven werd omgeploegd, wees iemand hen op de ganzen die luidruchtig het ruim innamen en zij wisten dat Adrillen spoedig nabij kwam. De aanloop naar de markt leidde hen steeds meer af, talloze wensen en hoge
Najaar, tijd van aards verval, waarin zomerbloemen een onvermijdelijkestille dood sterven. Bladeren beginnen te verdorren en de geur van rotteperen blijft penetrant in de lucht hangen. Zwarte kraaien lijken zich teverzamelen in het luchtruim; een voorbode van het onheil dat ons tewachten staat? Een duister hol, lijkt te leiden naar een wereld waar vertering een
Peddelend op mijn dobberend vlot in een zee vol plastic soep niet ver van het vervuilde strand. Ik kan het al zien liggen, zo dichtbij maar voor ons zo moeilijk te benaderen. Kolkende stromen hebben we ondertussen al overleefd, we werden telkens overspoeld door golven van emoties die ons van ons stuk brachten, en ondanks