Golf van vegen, richtingloze strepen, afgewisseld door grillige uitlopers naar beneden.
Een kleurenspel van mosgroen en krachtig grijs-zwart met intervallen aangebracht.
Het geheel, als contrast, in een egaal witgeverfde omlijsting, kunstig samengevat.
Door de transparante lichtinval, krijgt het abstract, plotseling een levendige gouden gloed.
Het is aan de voorbijkomende toeschouwer om deze compositie eens kritisch te interpreteren.
Voor mij leidt het tot het inzicht, dat ik maar eens snel de ramen moet gaan zemen.