Fluiten met een kunstgebit; het klinkt niet als fiet fwijee maar eerder als als pfivvver met veel spuug erbij.
Een grijns in zijn rimpelgezicht niemand die het verschil ziet. Met door staar verblinde ogen lijkt hij toch een vroegere vlam te zien.
Doet zij alsof zij niets hoort? Of doet haar gehoorapparaat het niet?
Heupwiegend schuifelt zij voorbij de HEMA, hij start zijn mobiele elektrisch ros van krachtig 1 ½ PK, aluminium gelijkend staal en drukt opgewonden op de claxon.
‘Ze ziet me wel, ik was haar verkering, zie haar verleidelijk lopen, haar rollator blinkt bling bling.’
‘Ach nee’ zegt zijn vriend, ‘ze moet een kunstheup ik heb haar onlangs nog in het ziekenhuis gezien.’