Als kind was ik bang voor de fotograaf.
Mijn moeder moest mij dwingen om in de fotowinkel rustig op het krukje te gaan zitten.
In een flits werd het plaatje snel geschoten waarna ik aan de fotograaf kon ontkomen.
Al weer moet ik er aan geloven, nu mijn rijbewijs bijna is verlopen.
Op de fiets naar de Langestraat een forse tegenzin gaandeweg bedwingend.
Met verwilderd haar op de kruk, schiet de fotograaf, als ik stil zit, makkelijk in drie keer raak.
Opgelucht verlaat ik de winkel, slachtofferrol snel afgedaan, zorg er de eerste tijd wel voor dat ik zelf achter de camera sta.