Herfsttij der lange nachten verdringt langzaamaan de zomerzonnetijd Invallend duister bedekt geleidelijk het inzichtelijke tot niets meer is wat het lijkt Alleen de helderziende ogen van een kerkuil observeren alle nachtelijke ongerechtigheid Achter grillig gegroeide bomen schuilen opgewonden hersenschimmen barstensvol kwaadaardigheid Helder hoort zij even verder wilde heksen zingen, in helverlichte cirkeldans zit een inktzwarte […]
Op zijn tractor ploegt een eenzame boer met het blote oog lijnrechte diepe voren Een opgewonden kolonie zilvermeeuwen lijkt uit de omgewoelde aarde te zijn geboren Luidruchtig vormen ze gezamenlijk een levendige wolk carnivoren Met hun scherpe blik weten zij behendig iedere regenworm op te sporen
Optimist met buitensporige levenszin Van verdraaide spriet snel opgroeiend tot karaktervol pittig ding Klimmend en opwindend al snel onstuitbaar voluptueus Opvallend in knallend oranje heb je het duidelijk naar je zin Nog even, dan ben je verlicht onze herfstkoningin
Een uitgestrekte groep schapenwolken komt kalmpjes overgegleden Geen gemekker of geblaat maar gedwee en stilletjes aan De aankomende herfst, een temperamentvol seizoen, duld geen tegenspraak Onverbiddelijk wordt bepaald wat de schapen moeten doen In grote getale bijeengedreven worden ze van noordelijker weidegronden met ferme hand zuidwaarts opgedreven
Een plastic magneet met glitterstenen vastgekleefd op een stuk oud roest straalt mij zomaar ergens tegemoet. Aangetrokken kom ik naderbij en zie in kleine facetten een mozaïek van kleine ikken in bonte kleuren ontstaan. Het prulletje zonder waarde verbuigt mijn persoonlijkheid in een simultaan meervoudig bestaan.
Opgedroogde bron van inspiratie als een frommelige prop bruin pakpapier weggerold en afgedaan opgelost in een kil grijs interval toch leidend tot een nieuw bestaan Kleine wespen zien kans in wat is vergaan vliegen vlijtig af en aan verzamelen verdroogde dood zien oplossing voor woningnood bouwen een nest als een kunstige lantaarn het woordeloos verval
En dan is het plotseling pruimentijd honderden fluweel paarse kwetsen hangen zij aan zij, in vol ornaat vormen tezamen een voluptueuze overdaad Een zuchtje wind beroert hun allen doet hun uiteindelijk genadeloos vallen, liggen daarna uiteengespat op saai betonnen tegelpad Een wesp, kleine snoepert met een stekelkontje, houdt wel van zoetigheid met pit vliegt gretig
Vallende ster als verdwaald lichtje op aarde verder gegaan Waar ze zat is een zwart gat ontstaan
jong is alles oneindig groot mogelijkheden ongekend je kan de hele wereld aan lichamelijke gebreken onbekend ouder worden dagen korter je wereldje wordt klein een brilletje is nodig om te zien wie we zijn
Ooit de golven van de Dollard overwonnen het brakke land met pijn en moeite ingedamd daarna met vele handen vermaakt tot vruchtbaar akkerland Nu teistert een zinderde hittegolf het reeds verdroogde Groningse land De gewassen proberen vol te houden maar het verdorren is reeds aan de hand Neergeslagen blijven we hopen op verlossende regenstromen Voorlopig