Dit late uur
De schemer reeds lang vervlogen Donkere deken van de nacht Beschermend en besloten In stilte bewogen Een voorzichtige ree Met zachte tred Het veld opgelopen Opkomend sterrengloed Weerkaatsend In zachte ogen
De schemer reeds lang vervlogen Donkere deken van de nacht Beschermend en besloten In stilte bewogen Een voorzichtige ree Met zachte tred Het veld opgelopen Opkomend sterrengloed Weerkaatsend In zachte ogen
Het Kikkerkwaakkoortje, een besloten herengezelschap met amoureuze bedoelingen, doet de schemernachtsuitvoering in een nietszeggende greppel, eerder een simpel modderpoeltje, omzoomd door deftig struisgras en zachtroze klaverbloemen, en hier en daar een zompig paddenstoeltje. Het liefdeslied, een luidruchtig gekwaakt repertoire, bekoort het vrouwelijke geslacht, van verre trekken zij naar het gebeuren, gelokt door hitsige heren, opgewacht,
Welkom achterom Klompen uit Op sokken aan de thee Die is nog te heet Rustig aan We hebben ruim de tijd
Meegewerkt aan Dichter bij het Verleden in Finsterwolde. Dichter bij het Verleden is een project voor en door verhalenvertellers. Het project richt zich op ouderen in de leeftijd van 55+. Juist omdat ouderen verhalen vertellen waaruit toekomstige generaties kunnen leren, is dit project opgezet. De peilers zijn enerzijds het tegengaan van eenzaamheid onder ouderen maar
Dichter bij het Verleden Meer lezen »
Een rij wapperende onderbroeken smetteloos spierwit gebleekt Starre houten knijpers dempen hun uitbundigheid Een kanten rode bh gewikkeld om de lijn Doet niet mee aan de vrolijkheid Zij droomt alleen van vrij zijn
Met een lege maag rommelt het Groningse land Zo nu en dan beeft de grond ervan Huizen gaan kapot, dat maakt de mensen bang Zij kijken naar de politiek maar die doet er niks an
In een zonnig achtertuintje Boekje en kopje verse koffie erbij Mijn zonnebril vergeten Snel naar binnen In paniek Ik moet opschieten Voordat het mooie weer Alweer voorbij is gedreven
Zwarte kraaien in de boomtop Deinende takken op en neer Door het tij van een zware regenbui Krassen zij opgewonden door elkaar Er is droog land in zicht
Donars helle slagen verlichten nachtelijke hemel zijn krakende bokkenkar zorgt voor ferme donderslagen Dorre aarde stelt zich dankbaar open Met gebarsten lippen dorstig drinkend De maan komt nieuwsgierig kijken Schuift ravenzwarte wolken opzij Haar koele blik kalmeert Voorbij trekt het onrustige onweer Wij kunnen weer rustig verder slapen
Eenzame wandeling over het smalle pad omringd door een verlaten wereld van donkere modder, dolle wind en somber wuivend riet Een pelgrimage naar het einde van de wereld, te voet, want anders kom je er niet Doodlopende weg naar hemelse weidsheid Leidt tot een laatste opgang in totale eenzaamheid Nog een deur te nemen tot