Een plastic magneet met glitterstenen vastgekleefd op een stuk oud roest straalt mij zomaar ergens tegemoet. Aangetrokken kom ik naderbij en zie in kleine facetten een mozaïek van kleine ikken in bonte kleuren ontstaan. Het prulletje zonder waarde verbuigt mijn persoonlijkheid in een simultaan meervoudig bestaan.
Opgedroogde bron van inspiratie als een frommelige prop bruin pakpapier weggerold en afgedaan opgelost in een kil grijs interval toch leidend tot een nieuw bestaan Kleine wespen zien kans in wat is vergaan vliegen vlijtig af en aan verzamelen verdroogde dood zien oplossing voor woningnood bouwen een nest als een kunstige lantaarn het woordeloos verval
En dan is het plotseling pruimentijd honderden fluweel paarse kwetsen hangen zij aan zij, in vol ornaat vormen tezamen een voluptueuze overdaad Een zuchtje wind beroert hun allen doet hun uiteindelijk genadeloos vallen, liggen daarna uiteengespat op saai betonnen tegelpad Een wesp, kleine snoepert met een stekelkontje, houdt wel van zoetigheid met pit vliegt gretig
Vallende ster als verdwaald lichtje op aarde verder gegaan Waar ze zat is een zwart gat ontstaan
jong is alles oneindig groot mogelijkheden ongekend je kan de hele wereld aan lichamelijke gebreken onbekend ouder worden dagen korter je wereldje wordt klein een brilletje is nodig om te zien wie we zijn
Ooit de golven van de Dollard overwonnen het brakke land met pijn en moeite ingedamd daarna met vele handen vermaakt tot vruchtbaar akkerland Nu teistert een zinderde hittegolf het reeds verdroogde Groningse land De gewassen proberen vol te houden maar het verdorren is reeds aan de hand Neergeslagen blijven we hopen op verlossende regenstromen Voorlopig
Schaamteloos schuttinggluren starend naar de waterkant in de lens een klein strand de zeehond ziet niks interessants
Bijna schemer zwermen muggen tere vleugels als kanten tutu’s een opgewekte wolkendans De zwaluwen in zwart galakostuum zijn er vol van
Kleine snottebel Wiebelteentjes Op blote voetjes Springend in een modderplas Schatergelach Dan in je hand een doodgewone grijze steen In jouw ogen schitterend als een fonkelende diamant Even mag ik de schat aanschouwen Het maakt mij deelgenoot van een onverwacht geluksmoment ik zie de kostbaarheid in de verweerde steen die ons samen doet verblijden
Vanwaar die haast Van hot naar her Opgejaagd door zorgen Verplichtingen hier en daar Voordat je het weet Val je dood op het pad En besef je dat als je het rustiger had aangedaan en overal had genoten Het einde van je leven veel verder ligt dan halverwege