Een script uitgerold op wc-papier, stukje bij beetje weggespoelde vrijheid, opgeofferd, voor het algemeen belang, 

Handen in onschuld wassen, de een helpt de ander, alles lijkt dik voor elkaar. Vriendschapsbanden

Daar zit ze dan, haar neus tegen het raam, de nieuwszender van de radio staat

Van grote hoogte komt hij aangevlogen, blauw zwarte vleugels wijd uitgespreid, bij het landen op

Op een fundament dat niet meer draagt rest slechts de nagalm van wat eens was.

Niks te bieden. Geen geld op zak. Geïmproviseerde grap. Volop gelach. Onbetaalbaar…

Momfer gaat zijn gang, enthousiast handmatig gravend, steekt hij zijn neus belangstellend in alledaagse aardse

Het koord aan de noodklok wiegt verlaten heen en weer. Een ijzige wind fluit door

Lopen langs open velden, schrale wind, niets te zien. De hond, zo braaf aan leiband,

Wees baldadig, hoe schandalig zonder schaamte, overdenk niet maar creëer. Verras jezelf, doe eens gek,

Het oude jaar feestelijk afgeknald. Uit vuurrode papiersnippers verrijst onder een oplichtend gesternte gelukkig 2020

Onder een scheerwollen deken tussen gesteven lakens, mag ik bij oma, voor een nachtje, in

Onder de kerstboom is het een luidruchtig geblaat. De stadsschapen uit Winschoten vrezen voor hun

Geplande uitvaart van onze ooit beminde spullen, van wereldradio, bierdopje tot huisdierenkadaver, afgedankte boeken naast

In een duistere kamer van karton onder een deken van ritselend zilverpapier, slaap ik onbewust